Jestem absolwentką I Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w 2008 roku.
W 2018 roku uzyskałam tytuł specjalisty Psychiatrii Dzieci i Młodzieży i obroniłam pracę doktorską na temat wpływu uzależnionej od syntetycznych kannabinoidów (marihuany) na teorie umysłu u młodzieży.
Jestem również psychoterapeutą dzieci i młodzieży w nurcie terapi behawioralno-poznawczej drugiej i trzeciej fali (Terapia Skoncentrowana na Współczuciu i Terapia Akceptacji i Zaangażowania) w trakcie certyfikacji. Moja szkoła psychoterapii jest certyfıkowna przez Europejskie Towarzystwo Terapii Behawioralno-Poznawczych EACBT (The European Association for Behavioural and Cognitive Therapies). Kształcę się pod okiem portugalskiej Profesor Psychologii Maria do Ceu Salvador. W 2019 roku ukończyłam kurs “DNA-V” prowadzony przez współtwórczynię tego modelu Doktor Psychologii Louise Hayes. Model DNA-V jest modelem Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT) specjalnie dostosowanym do potrzeb rozwojowych dzieci i młodzieży.
Jestem członkinią Tureckiego Towarzystwa Psychiatrii Dzieci i Młodzieży oraz Tureckiego Towarzystwa Terapii Behawioralno-Poznawczej.
W trakcie mojego 9 letniego okresu pracy w dwóch ośrodkach uniwersyteckich byłam odpowiedzialna za pacjentów ambulatoryjnych, ale również pracowałam na oddziale zamkniętym dla dzieci i młodzieży. Przez pewien okres czasu zajmowałam się orzecznictwem i pracowałam w roli biegłego sądowego. W moim ostatnim miejscu pracy byłam również odpowiedzialna za nieletnich pacjentów psychiatrycznych przebywających w zakładach karnych, miałam również pod swoją opieką dzieci i młodzież z placówek opiekuńczych na terenie mojego województwa. W ciągu ostatnich dwóch lat prowadziłam specjalistyczną przychodnię przeznaczoną dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Z kolei przez ostatni rok prowadziłam również placówkę ambulatoryjną, w której zajmowałam się dziećmi i młodzieżą uzależnionymi od internetu.
W codziennej praktyce lekarskiej największą satysfakcję sprawia mi praca poprzez psychoterapię. Przechodzenie wraz z pacjentem przez etapy, na których niczym przewodnik, pomagam jak zmienić relacje z myślami, które są źródłem cierpienia psychicznego, jest dla mnie za każdym razem odkrywcze i fascynujące. Natomiast fakt tego, że proces terapeutyczny często na stałę zmienia życie młodych ludzi i poprawia ich jakość życia jest niesamowity!
W mojej praktyce bardzo ważne jest dla mnie profesjonalne podejście i dobra relacja terapuetyczna z pacjentem i jego bliskimi. Do tych dwóch aspektów przykładam szczególną wagę.
Według mnie profesjonalne podejście to posiadanie przez lekarza obszernej i aktualnej wiedzy praktycznej i teoretycznej, stosowanie się do zasad kodeksu etyki lekarskiej i bycie po prostu dobrym człowiekiem wrażliwym na potrzeby każdego pacjenta niezależnie od jego koloru skóry, wyznania, orientacji seksualnej, poglądów politycznych czy statusu materialnego.
Dlaczego przykładam tak wielką wagę do relacji terapeutycznej? Dobra relacja zapewnia osiągnięcie zmian w wyniku psychoterapii. Relacja terapetyczna to rodzaj więzi, która kształtuje się w trakcie spotkań psychoterapeutycznych i ma służyć procesowi leczenia. Podstawą dobrej relacji terapeutycznej jest wzajemne zaufanie i wspólne realizowanie założonych celów terapeutycznych.
Moje porady w formie artykułów opierających sie na rzetelnych badaniach naukowych można znaleźć na blogu "Doktorek Radzi" i Instagramie (@mamapsychiatradzieciecy). Przybliżam tematy, które nurtują każdego rodzica, a nie tylko rodzica dziecka z zaburzeniami psychicznymi.
Prywatnie jestem mamą dwójki dwujęzycznych chłopaków - Demirka i Gucia. W wolnym czasie uwielbiam podróżować. Pływanie jest moim ulubionym sportem i metodą na stres. Wielką satysfakcję sprawia mi ćwiczenie uważności i staram się to robić regularnie. Jest to mój sposób na odnalezienie równowagi nawet w najbardziej "niesprzyjających" warunkach.
